Welkom bij Inner Roadtrippers
Misschien is het een zacht stemmetje of knaagt het al langer: iets van binnen moet anders. Je leidt niet het leven dat je wil leiden. Bent niet de persoon die je wil zijn. Je leeft vanaf je nek omhoog, in een gedachtewereld die maar doorraast. Afgesneden van je gevoel en intuïtie, op de automatische piloot. Je voelt vaak onrust, druk en frustratie. Je bent eigenlijk altijd bezig met het volgende moment, zelden echt in het hier en nu. Dit kan allemaal anders. Totaal anders...Inner Roadtrippers is er voor jou als je voelt dat het van binnen anders moet. Dat daar alle verandering begint. Het brengt je terug naar jouw 'oer jij' en hoe meer dat gebeurt, hoe meer alles vanzelf zal gaan in je leven. Dat is wat wij jou zo hard gunnen. Wat we de wereld gunnen. Want wij geloven dat alles op alles reageert. Jouw mooiere wereld - en daarmee die van iedereen - ligt niet buiten jezelf, maar in je.
COMING SOON:
DE INNER ROADTRIPPERS WEBINAR!
Over ons
Inner Roadtrippers begon in 2024 als een podcast. Voor die mensen die geen maatje hebben om hun innerlijke reis mee te delen. Die dit misschien allemaal alleen doen. Wij zaten toen zelf al een tijdje op deze weg.Kim
Voor mij (Kim) begon het omdat ik merkte dat ik overdreven getriggerd kon raken door mijn kinderen. Ik merkte dat hoe ik me van binnen voelde vaak niet in verhouding was tot wat er gebeurde. En ik merkte dat ik dat met mijn hoofd niet kon 'oplossen'. Toen las ik dat 95% van je handelen uit je onderbewustzijn voortkomt. En dat triggerde mij om dat onderbewustzijn in te duiken. Wat zit daar dan? Vanaf daar ging het balletje rollen. Ik leerde over het innerlijk kind, belemmerende zelfovertuigingen, het ego, mindfulness, lichaamsbewustzijn, verhalen die we onszelf vertellen... Ik begon met ademwerk, meditatie en intentiewerk. En ik leerde verder over je hogere zelf, het vergroten van je intuitie, over hoog bewustzijn, kosmisch bewustzijn...Ik landde steeds dieper in mezelf. En in mijn leven. En dit proces is gelukkig nooit af! Wel heeft het me al zoveel gebracht, dat ik nu voel dat het mijn missie is om anderen hierin ook te helpen. Met hart, en ziel!Hermijn
Jarenlang en nog steeds zoek ik (Hermijn) naar balans en rust. Vaak door over mijn eigen grenzen te gaan. Door de diepte in te gaan en de dingen niet uit de weg te gaan. Maar elke ervaring, elke val en elke opstanding hebben mij dichter bij mezelf gebracht. Ik heb geleerd te vertrouwen op mijn intuïtie, een innerlijke weten wat als klein meisje al super sterk was, maar wat ik onderweg was kwijtgeraakt. Maar tijdens deze reis kom ik steeds dichter bij mezelf.Het universum geeft me genoeg lessen en inmiddels ga ik hier heel anders mee om. Toen mijn middelste kind in het ziekenhuis terecht kwam en doctoren vertelden dat hij waarschijnlijk gehandicapt was gingen de ergste scenario’s door mijn hoofd. Tot een stem in mij vertelde ‘Geloof niet alles wat je denkt’. Je weet namelijk niet wat de toekomst brengt.Je kan van alles bedenken en het al in je hoofd beleven en daarmee jezelf pijnigen. of je kiest ervoor om terug te gaan naar het hier en nu. Dit moment waarop je het niet weet. En dat is super lastig... Maar als je hier steeds bewuster van wordt dan maakt het je zoveel rijker.Deze weg waarin ik val, opsta en leer centraal te staan, ben ik nog steeds aan het bewandelen. Door mijn ervaring voel ik dat ik ook anderen hierbij wil helpen. Samen met Kim ben ik hierin jouw reisgenoot., terwijl je stap voor stap in verbinding komt met wie je werkelijk bent.
Contact
Menstruatie is a bitch (die we nodig hebben?)
Lange tijd vroegen wij ons af waarom menstruatie nou in hemelsnaam met zoveel depressieve gevoelens gepaard moet gaan. Ineens voel je je super negatief en voelt alles zwaar en lukt het je gewoon niet om nog rekening te houden met anderen. Maar ineens is het besef er: misschien is dat nou juist precies de bedoeling. Dat we gewoon echt even geen rekening met anderen kúnnen houden.Wij vrouwen houden altijd zoveel ballen in de lucht. We proberen het vaak iedereen naar de zin te maken, cijferen onszelf makkelijk weg. Wringen ons in honderdduizend bochten als dat nodig is. We zorgen voor kinderen, relaties, werk, huishouden, sociale contacten, ons uiterlijk, onze ontwikkeling – en we zijn er ook nog voor iedereen die ons even nodig heeft. Met de emancipatie zijn er prachtige dingen veranderd. Maar eerlijk is eerlijk: het werk ís er vooral bij gekomen. Het is er niet minder om geworden.En dan is daar dat ene moment in de maand, dat we totaal overgenomen worden door hormonen. We zien het als 'ik ben mezelf dan niet'. Maar wat als dat maar deels waar is? Misschien is het allemaal niet voor niets en moet het wel zo heftig zijn - anders denderen we gewoon weer door. Misschien komen er dan ook wel onderdrukte dingen naar boven...De manier waarop we dingen brengen klopt vaak niet, veel te zwaar en negatief en b*tchy. Maar maakt dat alles dan meteen onterecht? Wat als we, wanneer we weer een beetje redelijk worden, nog eens proberen te kijken naar wat er naar boven kwam. In plaats van meteen weer dóór denderen. Zo hebben we er tenminste nog iets aan ;)April 2025
Omgaan met tegenslagen (mijn vibe was toch goed?!)
Soms voelt het alsof het universum met ons speelt. Je stapt vol goede moed in een situatie, met een positieve mindset en het vertrouwen dat het goed komt… en toch loopt het anders dan je hoopte. Herkenbaar? Voor ons in ieder geval wel.Wat ons telkens weer opvalt, is dat we – los van elkaar – met dezelfde thema’s bezig zijn. De afgelopen tijd stond bij ons beiden in het teken van omgaan met tegenslagen.De illusie van controle
Het kan behoorlijk pijnlijk zijn… Je voelt je positief, je gelooft erin – en toch komt er een klap. Dan komt die oude reflex naar boven: “Wat heb ik verkeerd gedaan?” “Was mijn ‘frequentie’ dan toch niet hoog genoeg?” Maar wat als je niets verkeerd hebt gedaan? Wat als het gewoon... het leven is? Misschien is dat wel de ware oefening: niet schrikken als het toch anders loopt. Niet in de paniek of het schuldgevoel schieten. Maar jezelf de ruimte geven om flexibel te zijn. Om te voelen wat er is, zonder jezelf te veroordelen. En ook zonder de ander te veroordelen.Alles gebeurt met een reden?
We bespraken ook het idee dat ‘alles gebeurt met een reden’ – een veelgehoorde uitspraak in spirituele kringen. En hoewel het soms steunend kan zijn, kan het ook pijnlijk en onjuist voelen. Zeker als iemand middenin rouw, verlies of trauma zit. Soms is het beter om gewoon een arm om iemand heen te slaan. Stilte te laten vallen. En er gewoon te zijn.Groeien doe je vanuit echtheid, compassie, en door je menselijkheid te omarmen.Van hoofd naar hart
We hebben het ook over de vraag wanneer iets nou intuïtie is en wanneer toch angst. Wat ons helpt in die momenten dat we twijfelen is teruggaan naar ons lichaam. Even stil worden. Want intuïtie fluistert zacht. En angst schreeuwt. Intuïtie voelt licht en rustig. Angst zwaar en dwingend. Soms helpt het om letterlijk op twee plekken te gaan staan – zoals bij een keuze tussen twee banen – en te voelen: waar voel ik lichtheid, ruimte, warmte? Je lichaam weet het vaak eerder dan je hoofd.De kracht van mildheid
Wat deze hele reis ons leert, is dat je niet alles hoeft te begrijpen of oplossen. Dat het oké is om mens te zijn. Om jezelf gewoon ruimte te geven en te zijn met wat is, zonder oordeel.Deze blog hoort bij de zevende podcast van Inner Roadtrippers (november 2024).
Krachtig: De zero point meditatie
Onze zesde podcast begonnen we op een bijzondere manier: met een zero point meditatie. Dat is een krachtige oefening waarin je alles bewust stuurt. Ik (Kim) had net een 40-daagse challenge achter de rug met deze meditatie. En ik (Hermijn) deed ’m voor het eerst…Ademen. Loslaten. Beamen
Eerst even: wat is zero pointing meditatie? Het bestaat uit drie delen: eerst adem je binnen een bepaald patroon om je systeem te kalmeren. Daarna zet je alle ruis – frustraties, zorgen, oordelen – op nul. En ten slotte zend je een woord uit dat je in jezelf wilt voelen en manifesteren. Een wens, een intentie. Eén woord. Voor mij (Hermijn) was dat woord: rust. En die rust kwam snel over me heen!Triggers en grenzen: soms ben je gewoon boos
Vanuit een diepe ontspanning komen we op 'triggers'. Soms word je gewoon getriggerd, en dat is niet altijd verkeerd. Soms is het gewoon een signaal. Een grens. Bijvoorbeeld richting je kinderen, die hebben dat immers echt nodig. Niet vanuit boosheid, maar vanuit helderheid doordat je heel alert wordt. Het hele eerste deel van onze inner roadtrip dachten we dat triggers ‘fout’ waren. Alles moest lief en zacht. Maar wat als die triggers je juist helpen om op te komen voor jezelf, of bijvoorbeeld om je kind iets waardevols te leren? Boos zijn is niet erg, sterker nog: het heeft een functie. Druk het niet weg, onderzoek wél waar het ten diepste vandaan komt.Vanuit ontspanning voel je intuïtief wat klopt
Wat we steeds meer voelen: je hoeft niet perfect te zijn als ouder, als mens. Maar je mag wel eerlijk zijn. Echt. Authentiek. Dat is waar kinderen op reageren. Niet op wat je zegt, maar op wat je bent. En precies daarom helpt zo’n meditatie ook zo. Omdat je even uit die reactieve modus stapt en terugkomt bij jezelf. Vanuit daar kun je voelen: wat is van mij, wat is van de ander? Wat wil ik hiermee doen? Welke energie wil ik in de ruimte brengen?Deze aflevering gaat over zóveel meer dan alleen een meditatie. Het gaat over voelen waar je staat. Over het verschil tussen grenzen stellen en straffen. Over het besef dat we allemaal onderweg zijn, ook als moeder, ook als vrouw. En over hoe heerlijk het is als je dat proces kunt delen met iemand die je begrijpt. Een mooie aflevering weer – misschien wel omdat ik (Kim) het woord ‘top podcast’ als beam had in de meditatie 😉.Deze blog hoort bij de zesde podcast van Inner Roadtrippers (juli 2024). We praten ook over authentiek opvoeden.
Hoe houd je je frequentie hoog als het leven schuurt?
Ken je dat gevoel, dat je ’s ochtends wakker wordt en ergens diep van binnen al voelt: ik zit er vandaag niet lekker in. Dat je hoofd al begint te malen voordat je je ogen hebt geopend. Of dat je een kamer binnenloopt en meteen iets zwaars voelt hangen, zonder dat iemand iets zegt. Wij in ieder geval wel.Tijdens een simpel keukentafelmoment met een kop thee kwamen we erachter: we zitten wéér allebei in hetzelfde thema. Namelijk: hoe houd je je eigen energie hoog als het leven trekt en duwt? Hoe blijf je trouw aan je eigen vibe in een wereld die voortdurend iets van je vraagt? En hoe belangrijk ís dat eigenlijk — die frequentie waarop je leeft?Wat jij uitzendt, keert terug
Het klinkt misschien als iets vaags, maar energie is voelbaar. In jezelf. In een ruimte. In een gesprek. In een blik. We delen in de podcast hoe we dat allebei herkennen. In de zorg merkte ik (Hermijn) hoe ik als begeleider met mijn energie het verschil maakte. Wanneer ik vóór ik een kamer binnenging even stilstond bij iets waar ik blij van word - zoals een beeld van mijn kinderen - veranderde de hele interactie met mijn cliënt.En ik (Kim) merkte het onlangs bijvoorbeeld ’s nachts toen ik mijn zoon geruststelde door zélf in vertrouwen te blijven. En dat werkte. Niet omdat ik het zei, maar omdat ik het voelde.Je hoeft niet altijd ‘hoog’ te zijn
Laten we eerlijk zijn: het leven vraagt. Er zijn zorgen, hormonen, frustraties, piekergedachten, fysieke klachten… Maar wat we leerden, is dat je daar niet onnodig lang in hóéft te blijven hangen. Dat je – hoe je je ook voelt – bewust kunt kiezen hoe je ermee omgaat.We halen in de aflevering de frequentieladder van Hawkins erbij: van lage emoties zoals schaamte en angst tot hogere staten zoals liefde en vreugde. En we bespreken hoe het niet gaat om perfectie of ‘altijd in liefde zijn’, maar om het herkennen van waar je zit — en daarover bewuste keuzes te maken.De kracht van jouw vibe
We zeiden het al: je kunt een ruimte veranderen met jouw energie. Dat vraagt oefening. Het vraagt bewustzijn. En het vraagt mildheid. Voor ons is dat waar deze hele inner roadtrip over gaat. Niet over perfect worden, maar over thuiskomen.Deze blog hoort bij de vijfde podcast van Inner Roadtrippers (april 2024).
De Kracht van het Nu
Soms lijkt het alsof je hoofd nooit uitgaat. De ene gedachte buitelt over de andere heen. Je denkt na over wat nog moet, over wat je eerder fout deed, over wat iemand misschien van je vindt. En ondertussen… Raast het leven aan je voorbij. In deze aflevering van onze podcast gaan we terug naar de kern: Wat betekent het om écht in het hier en nu te leven? En… waarom is dat zo moeilijk?Waarom De kracht van het Nu ons raakt
We duiken samen in het boek ‘De Kracht van het Nu’ van Eckhart Tolle. Over hoe je niet je gedachten bént, maar degene die ze kan observeren. Dat inzicht alleen al geeft ruimte. Ik (Hermijn) las: je bent niet je verdriet. Je bént degene die het verdriet waarneemt. En ineens snapte ik: ik kan er dus óók voor kiezen om niet mee te gaan in het verhaal.Wat mij (Kim) echt raakt is het besef dat we bijna nooit echt in het nu zijn omdat we in ons hoofd altijd bezig zijn met toewerken naar het einde van iets. Het einde van een rit, het einde van een werkdag… Gelukkig heb ik het nu steeds vaker van mezelf door en kies er dan bewust voor om naar het hier en nu te gaan.Dat klinkt simpel, maar het is een spier die je moet trainen. Want hoe doe je dat dan? In het nu zijn?Hoe wij steeds iets meer landen
We delen wat ons helpt:
• De adem voelen, al is het maar 30 seconden
• Dankbaarheid opschrijven in een journal
• Mediteren (en soms halverwege gewoon in slaap vallen – ook goed)
• Wandelen, schrijven, kijken, voelenEn misschien wel het allerbelangrijkste: je bewust worden dát je afdwaalt. Zodra je dit namelijk door hebt, ben je in het hier en nu.De magie van het Nu
Een van de mooiste inzichten uit het gesprek was dat wanneer je echt in het nu bent, er vaak vrij weinig aan de hand is. We lijden zo vaak aan het lijden dat we vrezen, we proberen controle te houden over wat nog moet komen. En we dragen oude overtuigingen mee alsof ze bij ons horen. Maar op het moment dat we thuiskomen – in ons lichaam, in onze adem, in dit moment –
is er ruimte en rust, een soort vertrouwd weten: ik ben hier en dat is genoeg.Deze blog hoort bij de vierde podcast van Inner Roadtrippers (maart 2024). Hierin hebben we het verder over Eindeloos Bewustzijn van Pim van Lommel en de kracht van meditatie.
Het lichaam slaat op… En zo laat je weer los
In een wereld waarin we de hele dag in ons hoofd zitten (piekerend, plannen makend, alles overdenkend…) vergeten we vaak dat ons lichaam óók iets te zeggen heeft. En alles onthoudt via celgeheugen. In de derde aflevering van Inner Roadtrippers delen we hoe wij steeds opnieuw leren om uit ons hoofd te komen en te landen in ons lijf.Body Stress Release
Ik (Hermijn) dacht lang: ik voel niet zoveel. Tot ik niet meer op mijn zij kon slapen. Mijn lijf gaf allang signalen – ik luisterde alleen niet. Daarom ben ik begonnen met ‘Body Stress Release’. Dat is een techniek waarbij oude spanning die opgeslagen zit in het lichaam laag voor laag wordt losgelaten. Niet met praten. Niet met uitleg. Maar met aanraking en afstemming.De kracht van bewust ademen
Ademwerk is voor mij (Kim) een belangrijk onderdeel geworden van mijn leven. Het is bijzonder hoe je door bewuste ademhaling oude spanning los kunt laten en in contact komt met je lichaam. Wat mij tijdens een hele intensieve trauma release-sessie raakte was niet alleen mijn eigen proces, maar dat van anderen. Het besef hoeveel pijn er opgeslagen zit. En hoeveel er vrij kan komen, gewoon via adem en beweging.Ook ik (Hermijn) deed die intensieve sessie en ervoer hoe lastig het is om de controle los te laten en je over te geven aan het proces. Ik wilde het wel… maar ik bleef in m’n hoofd. Toch voelde ik: dit heeft iets losgemaakt.Je hoeft niet altijd te weten wát je loslaat
Soms hoef je het verhaal niet te kennen. Soms is het genoeg om iets te voelen en te laten bewegen. Zoals dieren hun trauma’s van zich afschudden – letterlijk – zo mogen ook wij leren: gevoelens willen gevoeld worden, niet vastgezet.Kleine oefening
Zet een timer.
Ga even zitten. Sluit je ogen.
Vraag je lichaam: “Waar voel ik iets?”
Blijf daar met je aandacht.
Meer hoef je niet te doen.Deze blog hoort bij de derde podcast van Inner Roadtrippers (maart 2024). Hierin hebben we het verder over imprints in je eicel en de kracht van 'acceptatie'.
We deden allebei een familieopstelling...
We hadden al een tijd het gevoel: er zit iets dieper. Oude reacties, vastgeroeste overtuigingen, emoties die groter voelen dan de situatie… Waar komen die vandaan? In de tweede aflevering van Inner Roadtrippers deelden we over onze familieopstellingen. Een heel krachtig onderwerp.Wat is een familieopstelling?
Een familieopstelling is een methode waarin je kijkt naar je familiesysteem – en jouw plek daarin. Het idee: alles in een systeem heeft een plek, en alles wil stromen. Als iets uit balans is – bijvoorbeeld als jij een plek inneemt die niet de jouwe is – dan stokt de stroom. Je kunt je dan bijvoorbeeld verantwoordelijk voelen voor anderen, zonder dat je weet waarom. Een familieopstelling kan zowel met (vreemde) mensen als objecten worden gedaan, in beide gevallen zijn het de placeholders van jouw familieleden.Onze eigen ervaring: shifts op zielsniveau
Tijdens onze eigen opstellingen gebeurde er iets wat lastig uit te leggen is – maar wel voelbaar was.
Voor mij (Kim) was het echt alsof mensen in de ruimte even die ander wérden. Ze kenden mijn familie niet, maar ik herkende hun houding, hun woorden. Het raakte iets heel dieps. En ik kon ineens zien: bepaalde dingen die ik altijd bij mezelf zocht… waren helemaal niet van mij. Ze kwamen van daarvoor. Generaties terug.En ik (Hermijn) dacht altijd dat ik het oudste kind was in ons gezin. Maar tijdens de opstelling bleek dat er een miskraam was vóór mij. En ineens voelde ik: ik ben het tweede kind. Dat kleine verschuiven, bracht een enorme rust. Ik kon dingen loslaten die helemaal niet van mij waren.Het bracht ons mildheid, begrip en verbinding.Het effect in het dagelijks leven
De grootste shift? Dat we ons minder “overgenomen” voelen door emoties. Dat we meer keuze ervaren in hoe we reageren – naar onze kinderen, naar onze omgeving. Dat we oude overtuigingen loslaten.Een familieopstelling is geen quick fix. Maar het is wél een krachtig startpunt om jezelf beter te begrijpen. Je bent niet je systeem, maar je bént er wel door gevormd. En dat erkennen… is waar de heling begint.Deze blog hoort bij de tweede podcast van Inner Roadtrippers (februari 2024).
Ziek, enkel door gedachten…
Wat als je gedachten zoveel krachtiger zijn dan je denkt? Wat als je lijf niet alleen reageert op wat er is, maar vooral op wat jij gelooft? In onze podcast kwam het ineens ter sprake: het verhaal van een man die te horen kreeg dat hij nog maar drie maanden te leven had… en ook drie maanden later overleed. Pas na zijn dood bleek dat de diagnose verkeerd was. Hij was niet levensbedreigend ziek. Dat is heftig, schrijnend – maar ook veelzeggend.Nocebo: de kracht van het negatieve geloof
We kennen allemaal het placebo-effect: je voelt je beter, puur omdat je gelooft dat iets je helpt.
Maar het tegenovergestelde bestaat ook: het nocebo-effect. Je wordt zieker, zwakker of somberder, omdat je gelooft dat het zo is.Jij bént niet je gedachten
Gedachten overkomen je vaak gewoon. Ze komen automatisch op – gestuurd door je onderbewuste, je verleden, je systeem en wie weet waardoor nog meer. Maar dat betekent nog niet dat je ze bent. Of dat je ze hoeft te geloven. “Don’t believe everything you think.” Het klinkt cliché, maar het is een sleutelzin op het pad van bewust leven. Zeker als je merkt dat je hoofd overuren draait, dat je lichaam signalen geeft, of dat je in kringetjes blijft denken.Bewustwording is de eerste stap
Wat kun je doen?
Wees je bewust van wat je denkt
Herken wanneer je het gelooft
Vraag je af: wil ik dit blijven geloven?En (misschien nog belangrijker):
Ga naar je lichaam.
Je lichaam liegt niet.
Daar voel je de waarheid van wat je denkt.
Daar kun je ook kiezen om spanning los te laten – door te ademen, te bewegen, te voelen.Je hoeft niet áltijd positief te zijn.
Maar je mag wél kiezen met welke energie jij je lijf en leven voedt.Deze blog hoort bij de eerste podcast van Inner Roadtrippers (februari 2024). In deze aflevering gaan we verder in op wie wij zijn en hoe onze innerlijke reis begon.
Van buiten naar binnen: hoe de podcast begon
Soms voel je aan alles: er is iets in mij dat anders wil. Maar waar begin je dan? En hoe weet je wat klopt? Wij – Kim en Hermijn – begonnen onze podcast Inner Roadtrippers om precies dát te onderzoeken. En om jou daarin mee te nemen. Want we merkten dat we al jaren in een intens persoonlijk proces zaten waarin we steeds dichter bij onze essentie kwamen. Maar ook: steeds vaker vastliepen op oude patronen, trauma’s en onbewuste overtuigingen. We hadden elkaar als sparringpartner, als spiegel. Maar we realiseerden ons: niet iedereen heeft zo’n maatje. Iemand die ook op zoek is, die met je meedenkt, of gewoon eerlijk deelt hoe het echt is. Daarom besloten we onze gesprekken op te nemen. Voor jou.Van buiten naar binnen
Onze innerlijke reis begon niet op één helder moment. Eerder als een opeenvolging van gebeurtenissen – slapeloze nachten, oude trauma’s, fysieke klachten – waarin we steeds opnieuw voelden: het ligt niet buiten mij, het ligt ín mij. We zijn allebei begonnen met psychologen, coaching, yoga of haptonomie. En daar is niks mis mee. Sterker nog: het heeft ons geholpen om lagen af te pellen. Maar het was pas toen we echt het onderbewuste gingen verkennen, dat er een shift kwam. Want dáár zit de kern. En ook de sleutel.Van denken naar voelen
We ontdekten: je kunt iets met je hoofd begrijpen, maar dat betekent niet dat het verwerkt is. Ons lichaam draagt alles met zich mee – emoties, ervaringen, trauma’s. En dat blijft daar… totdat je het aankijkt. In de eerste podcast delen we hoe oude pijn zich ging uiten als lichamelijke klachten (zoals bekkeninstabiliteit), hoe triggers via je kinderen je terugbrengen bij je eigen innerlijke kind, en hoe overtuigingen je kunnen verlammen – of juist bevrijden.Deze blog hoort bij de eerste podcast van Inner Roadtrippers (februari 2024). In deze aflevering gaan we verder in op: energie, de kracht van gedachten, placebo en nocebo, celgeheugen en meer.
#innerroadtrippers #zelfbewustzijn #mindset